It’s hard to admit it but I feel like it’s time to say goodbye. I’ve been putting this off for a long time now but I can do it no longer. So here I am saying goodbye to the most wonderful school in the world.

I have been studying here for 1 and half year and I can definitely say that this 1 and half year has become the best one in my whole life. Here I found a family that I failed to find in any other school, with any other teachers and classmates. The only thing I regret is that it’s been only 1 and half year instead of 12, but I’m still thankful for that time too because it was a big coincidence that it happened in the first place.

One evening I entered a supermarket and saw my old friend Anichka, whom I hadn’t seen for years. I was already looking for a new school and casually told her about it. That’s when she told me about this school and told how great it was. We talked for a little and then she left. When I went home I didn’t even have much time to think about it but deep inside I knew exactly what I wanted. It was weird since I usually take long time to plan every decision that I make but this time it was different.

So after less than a week of that accidental meeting I was already studying at this school and I haven’t regretted it yet.

When I first came here of course it wasn’t easy but still enjoyable and fun. My friend Anichka was always by my side helping me in everything. Also Vera was there too, who was the first person whom I met when I came here. All the children were very nice to me since the very first day. The teachers were amazing and supportive too. The educational system was new and very different from what I used to do before but thanks to all of these great people I adapted quickly and enjoyed every second of studying here.

So in conclusion, I can only say that I will miss my school a lot. It hurts to say goodbye to the place that has become home and to people who have become like a family to me, but I understand that everything has to come to an end. This chapter of my life soon will end but the countless memories that I made here will stay with me forever.

Thank you all for making me feel so loved and accepted during this 1 and half year. I will forever remember this beautiful time of my life with lots of love, joy and gratitude. Thank you!

Yesterday we had a discussion about marriage. During the discussion everyone had the opportunity to express their opinion. We discussed the keys for a successful marriage, love, trust, the main reasons for divorces, etc.

We talked about love and how to keep it alive even after many years of marriage. We also talked about jealousy, infidelity, emotional and physical fights between couples and tried to understand how to avoid these negative things in a relationship. An other negative thing that we talked about is man’s dominance over woman. A very bad thing that unfortunately is still present in many families, specially in our country. We discussed it and all agreed that patriarchy is wrong and should come to an end. Also we talked about having kids During the discussion we said that both parents have huge responsability for the child and should do what’s the best for her/him. Doing the best might be trying to keep the family if it’s possible or divorcing in order to bring up the baby in peaceful and loving atmosphere.

Another thing that I would like to tell is the preparation work that was done. All of us have prepared well for this discussion. Now I will tell how good our preparation actually was. The host of our discussion was Vivian and she knew exactly what she should do but because of the traffic she was late. We didn’t have time to wait as the discussion should start in time, but Vivian was still not there. The situation was quite challenging but we quickly found the way out from it. Maria became the new host of the discussion and she did very well. In the middle of the discussion Vivian came and co-hosted the discussion along side Maria. The girls did an amazing job and everything was great.

Well, this was all I wanted to tell about our discussion about marriage. It was a very interesting talk. All of us expressed our opinions and listened to each other. It was really nice to be able to talk about an important topic like this one and listen what our friends had to say about it.

Thanks to everyone involved in this work and special thanks to Mrs Silva that helped us along the way and made this happen.

Երկար ժամանակ չէ որ սովորում եմ կրթահամալիրում, սակայն նույնիսկ այս կարճ ժամանակահատվածում ձեռք եմ բերել մեծ փորձ և նոր ունակություններ, ծանոթացել շատ հետաքրքիր և բարյացակամ մարդկանց հետ, մասնակցել բազմաթիվ հետաքրքիր նախագծերի։ Հիմա մի փոքր ավելի մանրամասն կխոսեմ կրթահամալիրում իմ անցած ուղղու մասին։

Եկել եմ Մխիթար Հերացու անվան ավագ դպրոցից, 11-րդ դասարանի ուսումնական առաջին շրջանի ավարտին։ Ամեն ինչ բավականին անակնկալ ձևով ստացվեց։ Մի երեկո դրսում պատահաբար հանդիպեցի ընկերուհուս։ Խոսեցինք և նա ինձ պատմեց կրթահամալիրի մասին։ Լսելով նրա պատմածը արդեն իսկ հասկացա որ ցանկանում եմ սովորել այդտեղ և մեկ շաբաթ անց առաջին անգամ եկա կրթահամալիր։

Այստեղ ամեն ինչ նոր ու անծանոթ էր ինձ համար։ Նոր էր, սակայն միևնույն ժամանակ շատ հաճելի։ Ես կարողացա շատ կարճ ժամանակում ներգրավվել կրթահամալիրի առօրյայում և շուտով կրթահամալիրը ինձ հարազատ դարձավ։

Իհարկե դրա համար նաև պետք է շնորհակալություն հայտնեմ բոլոր նրանց ովքեր իմ կողքին էին։ Թե’ սովորողները, թե’ դասավանդողները առաջին իսկ օրվանից ինձ ջերմ ընդունել և ամեն հարցում օգնել են։ Առանձնահատուկ շնորհակալություն ընկեր Լուսինեին, ով ինձ միշտ օգնել ու աջակցել է։

Կրթահամալիրում սովորելու ընթացքում նաև մասնակցել եմ ճամփորդությունների, որոնցից յուրաքանչյուրից մեծ տպավորություններ եմ ստացել։ Վերջինը, որին մասնակցեցի դեպի Սյունիք ճամփորդությունն էր։ Այս ճամփորդության ընթացքում այցելեցինք բազմաթիվ չքնաղ վայրեր և տեսանք Հայաստանի չնաշխարհիկ բնությունը իր ողջ գեղեցկությամբ։ Մեր այցելած վայրերից էին Շաքեի ջրվեժը, Որոտնավանքը, Տոլորսի ջրամբարը, Աղի Տուի հուշարձանը, Մելիք Թանգու կամուրջը, Որոտնաբերդը, Զորաց քարերը և այլն։ Այս ճամփորդությունը իմ մեջ թողել է անմոռանալի տպավորություններ և ջերմ հիշողություններ, որոնք դեռ շատ երկար ժամանակ չեն մոռացվի։ Այն ինձ համար առանձնահատուկ էր նաև նրանով, որ ինձ հետ էին նաև երկու տատիկներս։

Կրթահամալիրը ինձ մի կարևոր հնարավորություն էլ տվեց։ Այստեղ ես կարողացա ավելի խորությամբ ուսումնասիրել օտար լեզուները` մասնավորապես իսպաներենը։ Մինչ այդ էլ գիտեի իսպաներեն, սակայն այստեղ սովորելով, այժմ էլ ավելի լավ եմ տիրապետում լեզվին։ Մայրիկս նույնպես գիտի իսպաներեն։ Նա իսպաներենի մասնագետ է։ Անցյալ տարի ես հնարավորություն ունեցա նրա հետ միասին մասնակցել ընտանեկան նախագծերից մեկին։

Այս մեկ տարվա ընթացքում ամենահիշարժան օրերից էր նաև Ուրուգվայի հյուպատոսի այցը կրթահամալիր։ Այցի շրջանակներում ես հանդես եկա որպես թարգմանիչ։ Իսպաներեն լեզվով խոսեցի ու ներկայացրեցիի կրթահամալիրի առօրյան և կատարված նախագծերը ։ Նաև թարգմանեցի Հյուպատոսի զրույցը սովորողների ու Տիար Բլեյանի հետ։

Կրթահամալիրում անցկացրած այս մեկ տարին շատ հաճելի և լավ տպավորություններով լի էր։ Ափսոս որ կարճ ժամանակ ունեցա այստեղ սովորելու համար, բայց նույնիսկ այս կարճ ժամանակը բավական էր կրթահամալիրը սիրելու համար։ Վստահ եմ որ կրթահամալիրում սովորելու ժամանակահատվածում ունեցած իմ տպավորություններն ու հիշողությունները դեռ երկար կուղեկցեն ինձ կյանքում և ես միշտ կարոտով կհիշեմ այդ օրերը։

Սեպտեմբերից դեկտեմբեր ընկած ժամանակահատվածում ես կատարել եմ աշխատանքներ, մասնակցել մի շարք հետաքրքիր նախագծերի և ճամփորդությունների։ Այժմ ավելի մանրամասն կներկայացնեմ այդ ամենը։

Այս ուսումնական տարին սկսվեց Տիար Բլեյանի կողմից կազմակերպված շրջայցով։ Այս շրջայցի ժամանակ ես և բոլոր ներկաները շրջեցին կրթահամալիրով, ավելի մանրամասն տեղեկացան կրթահամալիրի կատարած ահռելի աշխատանքի և հետագա անելիքների մասին։ Փոքր-ինչ ավելի ուշ շրջայցը նաև մանրամասնորեն լուսաբանվեց իմ կողմից։ Այսպես սկսվեց ուսումնական այս տարին։ Այժմ կխոսեմ դրա շարունակության մասին։

Հայոց լեզու ու գրականությունից մասնակցել եմ մի շարք նախագծերի և գրել շատ հետաքրքիր թեմաների մասին։ Գրել եմ Մխիթար Սեբաստացու մասին պատմող նյութի վերաբերյալ` վերապատմելով և մեկնաբանելով այն։ Նաև ներկայացրել եմ Կոմիտաս վարդապետի թանգարան-ինստիտուտը ցույց տվող տեսանյութը և մի փոքր խոսել դրա մասին։ Նաև գրել և խոսել եմ բոլորիս կողմից շատ սիրված տոնի` Վարդավառի մասին։

Այս նախագծերի հետ մեկտեղ նաև կատարել եմ թեստային աշխատանք հայոց լեզվից` ավելացնելով իմ գիտելիքները և պատրաստվելով հայոց լեզվի գալիք քննությանը։

Այս ժամանակահատվածում նաև մասնակցել եմ Ֆիլմադարան նախագծին։ Այս նախագծի շրջանակներում ներկայացրել և պատմել եմ բազմաթիվ ֆիլմերի մասին, որոնք, հուսով եմ, կդիտվեն ու կսիրվեն շատերի կողմից։ Ես ինքս դիտել և խոսել եմ հետևյալ ֆիլմերի մասին. <<Ես դեռ հավատում եմ>>, <<Հայրենասերը>>, <<Հրաշք կինը>>, <<Խիզախ սիրտը>>, <<Միայնակ, բայց ոչ միայնակ>>, <<Այդ մասին պետք է երգել>> և <<Ես և դու հավերժ միասին>>։

Իսպաներենի նախագծերը նույնպես եղել են հետաքրքիր և բազմազան։ Դրանցում նույնպես իմ մասնակցությունն եմ ունեցել և յուրաքանչյուր նախագիծ անելով ստացել մեծ հաճույք։ Նախագծերից մեկի շրջանակներում ներկայացրել եմ Մեքսիկայում շատ հայտնի և սիրված մի տոն` Մեռյալների Օրը, և պատմել այդ տոնի ծագման և անցկացման մասին։ Մասնակցել եմ նաև մի շատ կարևոր նախագծի, որում իսպաներենով խոսել եմ Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցող պատերազմի մասին և իրավիճակը լսելի դարձրել իսպանախոս ժողովրդի համար։ Այս ընթացքում նաև կատարել եմ երկու շատ հետաքրքիր թարգմանություններ։ Այդ թարգմանություններն են եղել Բրոնտե քույրերի մասին պատմող փոքրիկ պատմվածքը և Պարույր Սևակի <<Խաղաղություն>> բանաստեղծությունը, որը հայերենից թարգմանել եմ իսպաներենի։ Թարգմանչական ևս մի կարևոր աշխատանք էր Ինիգո Գարսեսի կրթահամալիրի տարեդարձը շնորհավորող հոլովակի թարգմանությունը ` իսպաներենից հայերեն։

Անգլերենից նույնպես եղել են մի քանի նախագծեր, որոնց մասնակցել եմ մեծ հաճույքով և հետաքրքրությամբ։ Կատարել եմ մի քանի վարժություններ և մասնակցել եմ <<The Skylight Room>> թարգմանչական նախագծին և գրել շարադրություններ շատ հետաքրքիր թեմաների շուրջ։ Դրանք են <<Where there is a will there is a way>>-ը որում ես խոսել եմ նպատակասլացության և նույնիսկ ամենաանհավանական թվացող նպատակներին և երազանքներին հասնելու մասին և <<Peace and war>> շարադրությունը, որում գրել եմ Հայ-ադրբեջանական պատերազմի մասին և ներկայացրել ներկայիս իրավիճակը մեր հայրենիքում։

Մաթեմատիկայից նույնպես կատարել եմ որոշակի աշխատանք, որի շնորհիվ ինձ համար նոր և շատ հետաքրքիր տեղեկություն եմ ձեռք բերել։ Այս ամիսների ընթացքում աշխատել եմ ավելացնել մաթեմատիկայի հետ կապված գիտելիքներս և հնարավորինս բարելավել մաթեմատիկայի իմ իմացությունը։

Հայոց պատմությունից նույնպես առաջադրանքներ և նախագծեր են եղել, որոնք ևս կատարել եմ։ Կատարել եմ յուրաքանչյուր շաբաթ տրված առաջադրանքները և պատասխանել հարցերին։ Կատարել եմ հայոց պատմության շտեմարանային աշխատանք` բարելավելով հայոց պատմության իմ իմացությունը։ Նաև մասնակցել եմ մի շարք նախագծերի, որոնք մեծ հետաքրքրություն են առաջացրել իմ մեջ։ Այդ նախագծերն են` <<Հերոսամարտ նախագիծ. Վանի հերոսամարտ>>, <<Մեր գերդաստանը>>, <<Հիշողություններ Հայաստանում ապրած ադրբեջանցիների մասին>> և <<Երեխաների իրավունքների իրավիճակը Հայաստանում>>։

Այս ամիսների ընթացքում տեղի ունեցած ոչ պակաս կարևոր իրադարձություններ են, ինձ համար, եղել նաև այն երկու ճամփորդությունները, որոնց մասնակցելու։ Առաջին ճամփորդությունը եղավ դեպի Գյումրի, որին մասնակցելու շնորհիվ` բացահայտել մի շարք զարմանահրաշ տեղեր Գյումրիում, որոնց մասին գուցե շատերը չեն լսել։ Ճամփորդության ավարտին նաև հանդիպեցինք Իտալիայի պատվո հյուպատոսին, ում հետ իսպաներեն լեզվով շփվելու հնարավորություն ունեցանք։

Հաջորդ, ոչ պակաս տպավորիչ և հաճելի ճամփորդությունը Սյունիքի ուղղությամբ էր։ Այս ճամփորդությունը իրոք որ կախարդական էր։ Ճամփորդության ընթացքում այցելեցինք բազմաթիվ չքնաղ վայրեր և տեսանք Հայաստանի չնաշխարհիկ բնությունը իր ողջ գեղեցկությամբ։ Մեր այցելած վայրերից էին Շաքեի ջրվեժը, Որոտնավանքը, Տոլորսի ջրամբարը, Աղի Տուի հուշարձանը, Մելիք Թանգու կամուրջը, Որոտնաբերդը, Զորաց քարերը և այլն։ Այս ճամփորդությունը իմ մեջ թողել է անմոռանալի տպավորություններ և ջերմ հիշողություններ, որոնք դեռ շատ երկար ժամանակ չեն մոռացվի։

Ամփոփելով ուսումնական տարվա այս ամիսները կարող եմ ասել, որ շատ նոր գիտելիքներ եմ ձեռք բերել, ճամփորդել Հայաստանի ամենագեղեցիկ վայրերով և մասնակցել բազմաթիվ հետաքրքիր նախագծերի։ Այս ամիսները շատ ծանր և դժվար էին բոլորիս համար, սակայն ուսումնական պրոցեսը` շատ հաճելի և հետաքրքիր, ինչպես միշտ։

Camera Obscura

Camera-ն լատիներեն բառ է, որը թարգմանաբար նշանակում է կամարակապ կամ թաղածածկ սենյակ, մինչդեռ obscura նշանակում է մութ։

Հին ժամանակներում տարբեր մշակույթներ հայտնաբերել են, որ մութ սենյակի արտաքին պատի վրա գտնվող մի փոքրիկ անցքը թույլ է տալիս դրսի պատկերները սենյակի մեջ գլխիվայր պատկերել, ինչպես ցույց է տրված ստորև։ Արդյունքը տեսանելի է նաև տեսախցիկում, որը բաղկացած է մուգ արկղից, որի մեջ կա մի փոքրիկ անցք։

Ալհազենը, տեսախցիկով և մոմերով, փորձեր է կատարել և ճիշտ բացատրել, թե ինչպես է ուղիղ գծով ճանապարհորդող լույսի ճառագայթներից պատկեր առաջանում։

Անցավ չորս դար մինչ Լեոնարդո դա Վինչին ենթադրեց, որ աչքը իրականում Camera Obscura է։ Փաստ, որը ապացուցվեց Յոհաննես Կեպլերի կողմից, ևս մոտ մեկ դար անց։

Մաթեմատիկա

Ինչպես տեսանք Ալհազենը հրապուրված էր լույսով և տեսողությամբ։

Սա նրան դրդեց մի ինտրիգային մաթեմատիկական հայտնագործության, որը ենթադրում էր հանրահաշվի և երկրաչափության միջև կապի մասին։ Հետագայում այդ կապը ամրապնդվեց Օմար Խայամի կողմից և ամբողջովին մշակվեց Դեկարտի և Ֆերմատի կողմից։

<<Կատոպտիկա>> անունով հին հունական գիրքը, որը հավանաբար կազմվել է Էվկլիդեսի և Թեոնի ժամանակների միջև, դիտարկել է արտացոլված լույսի վարքը և հաստատել լույսի արտացոլման օրենքը։ Ալեքսանդրիայի հերոսի աշխատանքով կատարվել է այն ենթադրությունը, որ լույսի ճառագայթները միշտ անցնում են երկու կետերի միջև եղած ամենակարճ ճանապարհը։

Ալհազենը դիտարկեց մի դիտորդ և հայելի, որը նման էր շրջանի ներսի մասին։ Նա պատկերեց լույսի աղբյուրից եկող լույսի մի շող, որը գալիս էր դեպի հայելին։ Նա հարցրեց. <<Հայելու որ կետին պետք է հասնի լույսի ճառագայթը, որպեսզի այն արտացոլվի դիտորդի աչքի մեջ>>։ Նա ձգտում էր լուծել լույսի ճառագայթի և յուրաքանչյուր դիրքում գտնվող դիտորդի վերաբերյալ այդ խնդիրը։ Այս հարցը հայտնի դարձավ որպես Ալհազենի խնդիր, և այն հաճախ անվանում են նաև Ալհազենի բիլիարդի խնդիր։

Ալհազենի բիլիարդի խնդիր

Բիլիարդի գնդակի վարքագիծը օգնում է հասկանալ Ալհազենի խնդիրը։

Երկար, բարդ երկրաչափական փաստարկների և ապացույցների միջոցով Ալհազենը լուծեց այդ խնդիրը` հաշվի առնելով շրջանի` հիպերբոլայի հետ հատումը։

Չորրորդ ուժերի գումարը

Ալհազենը հայտնաբերեց չորրորդ ուժերի գումարի բանաձևը, երբ ընդունեց պարաբոլոիդի ծավալը հաշվարկելու մարտահրավերը։ Սա 3D ձևը որը ստացվում է պարաբոլան պտտելով հարթ հիմքի շուրջը։

Ալհազենը խնդրին մոտեցավ այնպես, ինչպես որ դա կանեին Եվդոքսոսը կամ Արքիմեդեսը, ուժասպառության մեթոդով` ամփոփելով ձևի կտորները։ Արքիմեդեսը փայլուն կերպով օգտագործել էր այս տեխնիկան` գնդի ծավալը գտնելու համար։

Ալհազենը պարաբոլոիդի վրա կիրառեց ուժասպառության մեթոդը և հասկացավ, որ պատասխանը գտնելու համար, նրան անհրաժեշտ էր չորրորդ ուժերի գումարի բանաձևը։ Երկրորդ ուժերի գումարի բանաձևը հայտնաբերել էր Արքիմեդեսը, իսկ երրորդ ուժերի գումարի բանաձևը` Հնդիկ մեծ մաթեմատիկոս Արյաբհատան։ Բայց դեռևս չկար չորրորդ ուժերի գումարի բանաձևը։ Ալհազենը հասկացավ, որ նա ինքը պետք է բացահայտի այն։

ԵՒ նա բացահայտեց այն։

Իրականում, բանաձևը հայտնաբերելու համար Ալհազենի մեթոդը վավեր էր ցանկացած ուժի համար։ Ուստի նա կարող էր գտնել հինգերորդ ուժի, վեցերորդ ուժի, յոթերորդ ուժի և այլնի գումարը։

Թարգմանություն հետևյալ նյութից

Ինգա Բաբայան

<<Հայրենասեր>>-ը ամերիկյան պատմական, գեղարվեստական ֆիլմ է պատերազմի մասին։ Ֆիլմի սցենարը գրվել է Ռոբերտ Ռոդատի կեխողմից, իսկ ռեժիսորի դերում է հանդես եկել Ռոլանդ Եմմերիչին։ Ֆիլմում նկարահանված դերասաններն են Միլ Գիբսոնը, Հեթհ Լեդգերը, Ջոելի Ռիչարդսոնը, Ջեյսոն Իսաակսը և այլոք։ <<Հայրենասերը>> ֆիլմի պրեմիերան տեղի է ունեցել 2000 թվականի հունիսի 28-ին։

<<Հայրենասերը>> ֆիլմում ցուցադրվող իրադարձությունները տեղի են ունենում 1776 թվականին, երբ տեղի է ունեցել Ամերիկյան Հեղափոխական պատերազմը։ Ֆիլմի իրադարձությունները հիմնականում տեղի են ունենում Հարավային Կարոլինայի Բերկլի շրջանի գյուղերում։ Ֆիլմի գլխավոր հերոսը Մարտինն է, որը նախկինում նաև մասնակցել էր Ֆրանսիական և հնդկական պատերազմին և հիմա յոթ երեխաների միայնակ հայր էր։ Մա իր երեխաների հետ ապրում էր հանգիստ կյանքով, սակայն շուտով ամեն ինչ փոխվեց, երբ սկսեց Ամերիկյան Հեղափոխական պատերազմը և նա դարձավ դրա մասնակիցը։ Մարտինը հավաքական կերպար է, որի հիմքում ընկած են չորս պատմական հերոսներ` Էնդրյու Պիկենս, Ֆրենսիս Մարիոն, Դանիել Մորգան և Թոմաս Սամթեր։

Ֆիլմը կարող եք դիտել այստեղ։