Ուսումնական այս տարվա ընթացքում մասնակցել եմ իսպաներեն մի շարք շատ հետաքրքիր նախագծերի և այժմ ավելի մանրամասն կխոսեմ դրանցից մի քանիսի մասին։

Այս տարին սկսվեց դեպի Գյումրի ճամփորդությամբ, որի ընթացքում մենք հանդիպում ունեցանք Իտալիայի պատվո հյուպատոսի հետ։ Հանդիպման ընթացքում ես կարողացա իսպաներեն լեզվով զրուցել նրա հետ և այնուհետև պատմել այդ մասին իմ բլոգում։

Այս տարի հանդիպում ենք ունեցել նաև Լիլիթ Բլեյանի հետ։ Հանդիպման նախապատրաստական աշխատանքներին մասնակցել եմ նաև ես և իսպաներեն լեզվով գրել Լիլիթ Բլեյանի մասին` փոքր-ինչ պատմելով նրա կյանքի և կարիերայում ունեցած հաջողությունների մասին։

Այս ժամանակահատվածում կատարածս հետաքրքիր աշխատանքներից է նաև մեքսիկական տոնի` <<Día de Muertos>>-ի մասին նախագիծը։ Այս նախագծի շրջանակներում ես ներկայացրել եմ այս զարմանահրաշ տոնի մասին, որը թարգմանաբար կոչվում է Մեռյալների Օր։ Նաև պատմել են տոնի պատմության և անցկացման կարգի մասին։

Կատարել եմ նաև մի շարք թարգմանչական աշխատանքներ, որոնք բոլորը եղել են շատ տարբեր և յուրովի հետաքրքիր։ Սակայն դրանցից ամենակարևորը թերևս Տիար Բլեյանի օրագրի բաժիններից մեկի թարգմանությունն էր։ Շատ պատասխանատու աշխատանք էր, որը կատարել եմ մեծ սիրով։

Նաև թարգմանել եմ Ինիգո Գարսեսի` կրթահամալիրին ուղղված շնորհավորական ուղերձը, Բրոնտե քույրերի կենսագրությունը` <<Գիշերային հեքիաթներ չարաճճի աղջիկների համար>> գրքից, և Պարույր Սևակի <<Խաղաղություն>> բանաստեղծությունը։

Ցավոք, այս տարի նաև շատ տխուր իրադարձություններ էլ են տեղի ունեցել, որոնցից ամենացավալին Ղարաբաղյան պատերազմն էր։ Այդ մասին նույնպես խոսել եմ իսպաներեն լեզվով և փոքր-ինչ օգնել, որպեսզի իսպանախոս մարդիկ իմանան ողջ ճշմարտությունը։

Այո, այս տարին լի էր ցավով և կորուստներով, սակայն կարող եմ ասել որ ուսումնական տարին նաև շատ լավ և ուրախ հիշողություններ է թողել։ Այդ հիշողությունների մեծ մասն են կազմել նաև իսպաներեն նախագծերը։ Դրա համար, իհարկե, առանձնահատուկ շնորհակալություն եմ հայտնում ընկեր Ռուզաննային։

Սիրով կարող եմ նշել, որ ուսումնական այս տարին դեռ երկար կհիշեմ և կկարոտեմ։

Sí, este año fue lleno de dolor y pérdidas pero puedo decir que el año escolar también me dejó muchas memorias buenas y alegres. Gran parte de esas memorias han sido los proyectos de español. Por eso, claro, la agradezco a la Señora Ruzana.

Con mucho amor puedo decir que voy a recordar y extrañar mucho este año escolar.

Escuela secundaria con educación multilingüe con su atractivo ambiente de club, autor del trabajo con compañeros sociólogos-profesores de idiomas extranjeros, libertad de creatividad …
Si le siguen a Tiar Bleyán con su calendario de escritura, registrarán que empieza a pasar más tiempo como mentor en la Escuela Madre, en el salón pequeño, en las clases del club de la escuela secundaria-colegio. Ayer la ocasión fue el encuentro del club hispanohablante encabezada por Ruzana Sargsyán con Lilit Bleyán que es una graduada de Sebastaci multilingüe . El ambiente de club renovado y completo de La pequeña sala sigue mostrando así su ventaja … No tuvieron tiempo de salir de la sala, la reunión era esperada-impresionante, los adolescentes francés-español-italiano de Sebastaci empezaron a ocupar la sala con sus profesores …

Este no es solo el caso del ajetreo y el bullicio del campamento de enero. Actividad en las escuelas intermedias, los clubes no se debilitarán en el tercer semestre a partir de febrero է Nuestro entorno de club completo es una red de nuestras aulas pedagógicas, creada en el Colegio en las escuelas del Oriente y Occidente, que está en constante evolución. Fue por el desarrollo que esta referencia llegó a su blog … Otro que, como David Bleyán, que espera su separación de su cumpleaños y Tía Bleyán, como un niño, se acerca feliz a su letra aniversaria, número 2000 … Esperando milagros-regalos … ¿Tiene? El lector se siente inusual sobre esto cuando, con cuidado, ya están en la década de 1960 …

Lilit Bleyán, con su tacto y observación típicos, animó al francés-español-italiano, uno de cada tres, a justificar su codicia juvenil.La pedagogía de autor no tardará… A esto se suma el juego de creatividad-aprendizaje-música-baile de alumnos-profesores, que se puede lograr a través de nuestra pedagogía de autor, y el entorno real de aprendizaje multilingüe con sus nuevas ventajas tangibles no dará mucha espera con la pedagogía de autor… Eso se puede registrar en el calendario 2021. Bueno, sus comentarios sobre el otro grupo lingüístico, sus pueblos vecinos en la región: turco, azerbaiyano, georgiano, persa, el nuevo calendario más tarde … Y en el currículum del complejo educativo, nos encontraremos con los profesores de ciencias sociales inglés-ruso impartidos desde primer grado bajo el programa «Alegría del conocimiento» en marzo, con motivo del aniversario que me adorna… ¿Adivinaste…?

El 18 de enero tendrá lugar la entrevista con Lilit Bleyán. La organizadora de la entrevista es la maestra de español Ruzana Sargsyán. Todos estamos muy emocionados y esperamos con impacienciaa ver y platicar con Lilit Bleyán.

Voy a presentar un poco de la biografía de Lilit Bleyán.

Lilit Bleyán es una creadora armenia,autora de canciones, cantante y anteriormente una periodista, presentadora de televisión.

Empezó a escribir canciones hasta antes de ir a la escuela. Terminó la escuela de música de siete años (clase de violín).En 1992-1994 cantó en el coro de cámara de mujeres «Alán Hovhannés» en Ereván. A la edad de 11 a 12 años se interesó en las canciones en español empezó a estudiar y a aprender el idioma por sí sola. Después de terminar la escuela, continuó su educación en la Facultad Romance-Germanica de la Universidad Estatal de Ereván, en el departamento de español. Desde 2002 ha implementado varios proyectos públicos, creando sitios web analíticos, organizando discusiones sobre los temas sociales y regionales filmando videos sociales.

Escribió canciones en armenio,en español, en italiano y en inglés. En 2010 decidió grabar algunas de sus canciones. La primera canción «Trenes en espera» fue inmediatamente amada por el oyente. El primer álbum es «En otra ciudad» que se lanzó en Ereván en 2011 en noviembre. El segundo álbum es «Paciencia», que tiene canciones en español y en inglés y fue lanzado en 2013 en noviembre.

Estas son algunas de las canciones:

• Քաղաքից քաղաք — From Town to Town
• Տրամադրություն — Mood
• Սպասող գնացքներ — Waiting Trains
• Corazón como prisión
• Volverás
• Por el Mediterráneo
• Paciencia
• Coloreando
• Un día y otras más.

La página de YouTube de Lilit Bleyán aquí.

Անգլիայի հյուսիսում գտնվող մի ցուրտ և մռայլ տանը, մի օր ապրել են երեք քույրեր։ Շարլոտան, Էմիլին և Աննեն շատ ժամանակ էին անցկացնում միայնակ և գրում պատմվածքներ և բանաստեղծություններ` զվարճանքի համար։

Մի օր Շարլոտան որոշեց իր տեքստերն ուղարկել մի հայտնի անգլիացի բանաստեղծի` հարցնելու նրա կարծիքը։ Նրա պատասխանը եղավ. <<Ինձ բացարձակ դուր չեն գալիս ձեր բանաստեղծությունները։ Գրականությունը տղամարդկանց համար է>>։

Բայց Շարլոտան չդադարեց գրել։

Մի գիշեր նա գտավ իր քրոջ` Էմիլիի տետրը` դրված նրա գրասեղանի վրա։

— Ինչու երբեք մեզ ցույց չես տվել քո բանաստեղծությունները,— հարցրեց նրան Շարլոտան,— նրանք այնքան գեղեցիկ են։

Էմիլին շատ զայրացավ երբ իմացավ, որ իր քույրը, առանց իր թույլտվության, կարդացել էր իր անձնական տեքստերը։ Սակայն երբ հանգստացավ, Շարլոտան նրան մի առաջարկ արեց. <<Ինչու միասին մի բանաստեղծությունների գիրք չգրենք>>։

Էմիլին և Աննեին համաձայնեցին։ Երբ վերջապես հրապարակվեց նրանց գիրքը, վաճառվեց ընդամենը գրքի երկու օրինակ։ Բայց նրանք չհանձնվեցին և շարունակեցին թաքուն գրել ու կեսօրին քննարկել իրենց տեքստերը։

Այս անգամ նրանցից յուրաքանչյուրը աշխատեց առանձին նովելի վրա։ Երբ նովելները հրապարակվեցին և ունեցան ակնթարթային հաջողություն։ Իրենց ժամանակաշրջանի մարդիկ չէին կարողանում հավատալ, որ այդ նովելները գրված էին երեք երիտասարդ աղջիկների կողմից։ Դրա համար էլ քույրերը գնացին Լոնդոն, որպեսզի ցույց տային, որ նրանք էին նովելների օրինական հեղինակները։

Նրանց գրքերը թարգմանվել են շատ լեզուներով և կարդացվել միլիոնավոր մարդկանց կողմից, ամբողջ աշխարհում։

Թարգմանություն << Գիշերային հեքիաթներ չարաճճի աղջիկների համար>> գրքից։

Ինգա Բաբայան

Hola, me llamo Inga. Soy alumna del Complejo Educativo de Mhitar Sebastaci. Ahora quisiera hablar sobre la situación presente en Armenia.

El 27 de septiembre empezó la guerra entre Azerbaiyán y Armenia. Azerbaiyán empezó esta guerra y atacó a Nagorno Karabaj, también conocido como Artsakh.

Nuestros muchachos en la frontera hacen su trabajo a la perfección y no dejan que el enemigo nos quité ni un centímetro de nuestra tierra. Azerbaiyán miente a todo el mundo diciendo que Nagorno Karabaj pertenece a ellos. Ellos simplemente no pueden entender que Nagorno Karabaj es y siempre ha sido territorio armenio, donde vive la gente armenia. Azerbaiyán también dice que Armenia atacó la primera. Eso es otra mentira más, que no tiene nada que ver con la realidad.

Actualmente la gente inocente de Artsakh está atacada por Azerbaiyán. Hase dos semanas Stepanakert, la capital de Nagorno Karabaj está bombardeada . Lo mismo pasa en otras ciudades de Arcakh.

Azerbaiyán tiene todo el apoyo de Turquía. Turquía es otro enemigo de Armenia y Artsakh, que ahora está usando esta guerra para atacar a Armenia también. Una ciudad en Armenia, Vardenis, ya ha sido bombardeada muchas veces

Ahora nosotros tenemos que pelear con dos países, Azerbaiyán y Turquía. Eso no es guerra por el territorio, sino por el derecho de vivir. Turquía está planeando otro genocidio contra la gente armenia, como en el año 1915.

Los armenios lo único que queremos es vivir en paz en nuestra tierra natal, pero nuestros enemigos no pueden tolerarlo.

Lo único que les pedimos es que hablen de esta situación, que muestren su apoyo a Armenia y Artsakh, que no se queden callados y con eso vayan a evitan otra tragedia.

Մեր ճամփորդությունը դեպի Գյումրի սկսվեց Իտալիայի պատվո հյուպատոսի հետ հանդիպումից։ Հանդիպումը պատվո հյուպատոսի` Անտոնի Մոնտալտոյի հետ, անցավ շատ լավ։ Մենք նրա հետ ունեցանք շատ հետաքրքիր և հագեցած զրույց, որի ընթացքում նրան ուղղեցինք մեզ հուզող բոլոր հարցերը։

Հանդիպման ավարտին մենք նաև հնարավորություն ունեցանք այցելել Կերամիկայի թանգարանը։ Այնտեղ տեսանք կերամիկայից պատրաստված գեղեցկագույն ձեռքի աշխատանքներ, որոնք մեծ տպավորություն թողեցին բոլորիս վրա։

Մեր ճամփորդության հաջորդ կանգառն էր Արեգակ ներառական փուռը։ Այնտեղ մենք համտեսեցինք Գյումրիում պատրաստված ուտելիք և մի փոքր հանգստացանք։ Ինչպես նաև իմացանք փռի բարեգործական գործունեության մասին, ինչը ևս շատ զարմացրեց և տպավորեց բոլորիս։

Մի փոքր հանգստից հետո բոլորս ժամանակ ունեցանք քաղաքով թափառելու և Գյումրին բացահայտելու համար։ Մենք զբոսնեցինք քաղաքի փողոցներով և հիացանք Գյումրիի զարմանահրաշ գեղեցկությամբ։

Զբոսանքից հետո մենք այցելեցինք Սթիլ գրաֆիկայի թանգարանը, որտեղ տեսանք բազմաթիվ նկարներ և քանդակներ։ Թանգարանը օգնում է երիտասարդ տաղանդավոր արտիստներին, ցուցադրելով նրանց աշխատանքը։ Այս փաստն իհարկե հաճելիորեն զարմացրեց և ուրախացրեց մեզ։

Ծամփորդության վերջում այցելեցինք Արտակ Թադևոսյանի արվեստանոց, որտեղ տեսանք փամփուշտից պատրաստված զարդեր։ Զարդերին նայելով նույնիսկ դժվար էր պատկերացնել, որ դրանք պատրաստված են փամփուշտներից, քանի որ իսկապես գեղեցիկ էին։ Զարդերը ցույց տալով Արտակ Թադևոսյանը նաև պատմեց այս զարդերի ստեղծման և իր անցած ուղղու մասին։

Այսքանով ավարտվեց մեր ճամփորդությունը դեպի Գյումրի։ Մենք հնարավորություն ունեցանք այցելել զարմանահրաշ վայրեր և հանդիպել մեծանուն ու տաղանդավոր մարդկանց։ Ճամփորդությունը լի էր բազմաթիվ անակնկալներով ու բացահայտումներով։ Վստահ եմ, որ այս ճամփորդությունը հաճելի էր մեզ համար և դեռ երկար կմնա բոլորիս հիշողություններում։

Ողջու՛յն, տիա՛ր Բլեյան։

Շնորհավորում եմ ձեր ծննդյան տարեդարձը։ Ձեզ գրկում եմ այստեղից` Իսպանիայից։ Ուզում եմ ասել, որ Ձեզ շատ եմ կարոտել։

Մի տարի առաջ ես այդտեղ էի«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրում Ձեզ հետ, Ձեզ շատ եմ կարոտում ,և դուք իմ սրտում եք։

Տեսե՛ք, այստեղ է Պաչուկոն, որը, կարծում եմ, նույնպես հիշում է Ձեզ։ Հուսանք ՝ շուտով կկարողանանք կրկին հանդիպել։ Հուսով եմ, որ բոլորը լավ են։ Պինդ գրկում եմ բոլորիդ, և հատկապես Ձեզ։

Մեծ սիրով կարող եմ ասել, որ Հայաստանն իմ սրտում է։ Ահա, այստեղ է վերնաշապիկը, որի վրա գրված է <

Համբուրում եմ, շնորհակալ եմ ամեն ինչի համար։